Pytania

Podzielniki kosztów ogrzewania posiadają dwa wbudowane elektroniczne czujniki, przy pomocy których precyzyjnie mierzą zarówno temperaturę powierzchni grzejnika, jak również temperaturę pomieszczenia.

Wskazywana na wyświetlaczu urządzenia wielkość zużycia ciepła jest tym większa, im wyższa jest rejestrowana temperatura grzejnika oraz im dłuższy jest czas jej oddziaływania na podzielnik. Na podstawie uzyskanych wskazań, można więc dokładnie określić i zróżnicować udział wszystkich grzejników w całkowitej ilości ciepła dostarczonej do budynku.

Tak. Podstawowym aktem prawnym regulującym kwestie rozliczania kosztów zakupu ciepła do budynku, w którym znajdują się lokale mieszkalne i użytkowe, jest Ustawa Prawo Energetyczne z 10 kwietnia 1997 roku wraz z późniejszymi nowelizacjami. Stanowi ona m.in., że koszty te mogą być rozliczane za pomocą metod wykorzystujących wskazania ciepłomierzy lub wskazania urządzeń wskaźnikowych (tj. podzielników), bądź też na podstawie powierzchni lub kubatury lokali. W kolejnym fragmencie wspomniana Ustawa mówi, iż właściciel lub zarządca budynku wielolokalowego dokonuje wyboru metody rozliczania całkowitych kosztów zakupu ciepła, tak aby „(…) stymulowała energooszczędne zachowania oraz zapewniała ustalanie opłat, o których mowa w ust. 4, w sposób odpowiadający zużyciu ciepła na ogrzewanie (…)”.
Działanie podzielników ciepła reguluje też kilka norm europejskich.

Wszystkie nowo montowane urządzenia działają w oparciu o nowoczesną i zaawansowaną technologię – radiową transmisję danych. Dzięki temu użytkownicy nie muszą pamiętać o udostępnieniu w wyznaczonym terminie swoich mieszkań pracownikom operatora rozliczeń i wszystkich związanych z tym niedogodnościach (np. narzucona godzina odczytu, kolidująca z codziennymi obowiązkami domowników). Odczyt danych odbywa się w sposób całkowicie zdalny. Jednocześnie mieszkańcy zachowują pełną kontrolę i dostęp do zarejestrowanych przez podzielniki wartości zużycia. W każdej chwili można je wywołać i sprawdzić na wyświetlaczu urządzenia, a następnie zweryfikować z danymi ujętymi na indywidualnym rozliczeniu mieszkania.

Ciepłomierz to przyrząd służący do pomiaru ilości przepływającej energii cieplnej, który stanowi podstawę do rozliczania się między dostawcą a odbiorcą tej energii. W przypadku budynków wyposażonych w pionowy układ instalacji centralnego ogrzewania (do których zaliczają się niemal wszystkie wzniesione do początku lat 90-tych ubiegłego wieku), uwarunkowania techniczne pozwalają na zamontowanie zazwyczaj tylko jednego (głównego) ciepłomierza, mierzącego zużycie energii dostarczanej do całego budynku, który jednocześnie staje się odbiorcą końcowym dla dostawcy.

Podzielniki należą do urządzeń wskaźnikowych rejestrujących przebieg temperatury powierzchni grzejnika w czasie. Są stosowane do celów rozliczeniowych i umożliwiają podział kosztów ciepła dostarczonego do budynku między poszczególne mieszkania. Dokładniej, pozwalają ustalić udział ciepła oddanego przez poszczególne grzejniki w całkowitej ilości ciepła zmierzonej przez główny licznik, zamontowany na wejściu instalacji do budynku.

Podczas montażu podzielników, pracownicy serwisu technicznego dokładnie inwentaryzują wszystkie opomiarowywane grzejniki w budynku. Aby finalnie określić ilość oddanego ciepła konieczne jest bowiem uwzględnienie jego parametrów. Dla każdego grzejnika określa się tzw. współczynnik przeliczeniowy (UF), przez który będzie przemnażany późnej odczyt podzielnika. Współczynnik UF uwzględnia zarówno wielkość grzejnika (wysokość, długość, ilość członów itd.), jak również jego typ i konstrukcję (żeliwny, stalowy, aluminiowy itd.). Po przemnożeniu wskazania podzielnika przez współczynnik oceny grzejnika (UF) oraz przez wyrównawczy współczynnik zużycia ciepła (LAF) uwzględniający różnice w usytuowaniu poszczególnych mieszkań w bryle budynku, otrzymujemy tzw. obliczeniowe jednostki zużycia ciepła. Przy wyliczaniu współczynnika UF dodatkowo bierze się pod uwagę również rodzaj zamontowanego podzielnika. Wszystkie te składowe widnieją potem na rozliczeniu użytkownika.

Nie. Warunki jakie muszą zostać spełnione, aby podzielnik zaczął rejestrować zużycie ciepła przez grzejnik, skutecznie eliminują wpływ jakichkolwiek innych urządzeń domowych. I można to w bardzo prosty sposób sprawdzić. Po zakończeniu sezonu grzewczego, kiedy grzejniki nie oddają już ciepła, wystarczy zaobserwować na wyświetlaczu czy wskazania podzielników rejestrują jakiekolwiek nowe jednostki. Wartość odczytu podzielnika w okresie między zakończeniem jednego sezonu grzewczego a rozpoczęciem kolejnego, powinna pozostać identyczna.

Liczbę jednostek naliczonych w bieżącym okresie rozliczeniowym i liczbę jednostek naliczonych w poprzednim okresie rozliczeniowym. Dzięki temu można porównać zużycie rejestrowane przez ten sam podzielnik, zamontowany na tym samym grzejniku w bieżącym i poprzednim okresie rozliczeniowym.

Wysokość wskazania podzielnika zależy od temperatury powierzchni grzejnika. Im jest ona wyższa, a także im dłużej się utrzymuje, tym większy będzie odczyt. Proces naliczania jednostek rozpoczyna się dokładnie z chwilą, gdy zostaną jednocześnie spełnione dwa warunki:

a) temperatura powierzchni grzejnika przekroczy poziom 23 °C oraz

b) temperatura powierzchni grzejnika jest przynajmniej o 4,5 Kelvinów wyższa od temperatury otoczenia.

Powyższe wymagania ujęte są w specyfikacji technicznej podzielników doprimo®3 radio net. Jednocześnie zapewniają one niezwykle precyzyjny i rzetelny proces rejestrowania zużycia ciepła, oddawanego przez grzejniki.

Kwoty, jakie może zaoszczędzić konkretny użytkownik, zależą oczywiście od indywidualnego zużycia ciepła. Jednak już sam fakt, iż można płacić wyłącznie za siebie, nie biorąc na swoje barki kosztów sąsiadów, zwłaszcza tych najbardziej beztrosko gospodarujących ciepłem, może oznaczać znaczne obniżenie rachunków. Stosowanie indywidualnego pomiaru i możliwość decydowania o swoich opłatach, stanowi najlepszą i najskuteczniejsza motywację do ich redukowania. Na przykładzie rozliczanych przez nas mieszkań (ponad milion w Polsce!) możemy podać, że średni koszt ogrzania 1m2 w budynku nieopomiarowanym, jest często nawet o 30% wyższy, niż w budynkach z podzielnikami. W przypadku mieszkania liczącego około 50m2 powierzchni, potencjalne korzyści mogą sięgać aż do kilkuset złotych rocznie. Porównując opłaty za ciepło, warto w szczególności zwrócić uwagę na koszt ogrzewania mieszkania w przeliczeniu na 1m2, a także na wysokość wpłacanych co miesiąc zaliczek na poczet centralnego ogrzewania. Okazuje się bowiem, że w przypadku mieszkań posiadających podzielniki, są one zwykle zdecydowanie niższe.

Podstawowym i niezbędnym wymogiem jest to, aby instalacja centralnego ogrzewania budynku umożliwiała użytkownikom regulację dopływu ciepła do indywidualnych grzejników w mieszkaniach. Podzielniki mogą więc zostać zamontowane, jeśli przy grzejnikach znajdują się głowice i (zawory) termostatyczne. To one umożliwiają regulację przepływu strumienia grzewczego. Dzięki temu użytkownik ma bezpośredni wpływ na ilość zużywanego ciepła w swoim mieszkaniu.

Zastosowanie podzielników umożliwia indywidualne ustalanie opłat za faktycznie wykorzystane ciepło w poszczególnych mieszkaniach. Dzięki nim każdy z użytkowników uzyskuje realny wpływ na wysokość swoich rachunków. W przypadku budynków posiadających tzw. pionową instalację centralnego ogrzewania, podzielniki stanowią jedyne dostępne dzisiaj rozwiązanie, które umożliwia kontrolę nad zużyciem ciepła.

Mieszkaniec ma obowiązek:

• udostępnić lokal w celu zamontowania, wymiany, kontroli i odczytu (w przypadku trudności technicznych) wskazań podzielników
• niezwłocznie poinformować Zarządcę/Spółdzielnię w przypadku uszkodzenia podzielnika
• dbać o podzielniki i zapobiegać przed ich zniszczeniem, w tym uszkodzeniem zamontowanych plomb

Mieszkaniec ma prawo wnieść do zarządcy budynku pisemną reklamację swojego rozliczenia ciepła w terminie ustalonym w wewnętrznym regulaminie. Może też złożyć pisemny wniosek o kontrolę poprawności działania podzielników. W przypadku, gdy w wyniku kontroli zostanie ustalone, że wskazania podzielnika są prawidłowe, koszt ponosi wnioskujący.

Nie. Nawet przy takim samym zużyciu środków opałowych w różnych okresach grzewczych, może dojść do różnic w wykazanym zużyciu. Jest to zależne m.in. od temperatur zewnętrznych, od długości sezonu grzewczego, itd. Mimo to podział pozostaje prawidłowy, ponieważ porównuje się całkowite koszty ogrzewania z sumą wszystkich odczytanych jednostek całego budynku.

Czy dane o swoim zużyciu mogę sprawdzać na bieżąco przez internet?

Tak. Dane o swoim zużyciu można sprawdzać jeśli zarządca ma podpisaną z firmą ista umowę na dostęp do portalu internetowego dla mieszkańca – ista connect to nowoczesne narzędzie do racjonalnego gospodarowania zużyciem mediów: wody i ciepła. Po zalogowaniu się do portalu każdy użytkownik widzi:

• Podział na media objęte radiowym systemem ista Polska.
• Zużycie mediów w ujęciu dziennym, miesięcznym oraz w podziale na pomieszczenia.
• Procentową zmianę wielkości zużycia do poprzedniego miesiąca.
• Widok zużycia w ujęciu 3-letnim.
• Swoje indywidualne zużycie porównane do średniej budynku

“Ile kosztuje jednostka?” – takie pytanie często pada podczas odczytu. Nie można na to pytanie odpowiedzieć przed wykonaniem rozliczenia. Dlaczego? Ponieważ podzielniki kosztów ogrzewania są tylko instrumentami pomocniczymi przy obliczaniu kosztów ogrzewania.
Dopiero suma zużytych i przeliczonych jednostek wszystkich mieszkań, w stosunku do całkowitych kosztów ogrzewania, umożliwia wyliczenie kosztów dla konkretnego mieszkania.

Jeśli sąsiad ma tyle samo jednostek, a płaci faktycznie mniej to wynika to z faktu, że posiada grzejniki o mniejszej wydajności cieplnej lub wniósł wyższą przedpłatę. Stąd ma mniejsze zużycie na grzejnikach, a więc i automatycznie mniejsze koszty.

Przykład:

odczyt: 5,00

Współczynnik oceny jednego grzejnika = 0,2

Współczynnik oceny drugiego grzejnika = 0,4

pomimo tych samych odczytów drugi grzejnik zużył dwa razy więcej ciepła niż pierwszy:

5 * 0,4 = 2,0 > 1,0 = 5 * 0,2

dlatego koszty są większe.

W niektórych przypadkach ilość jednostek do rozliczenia w lokalu może różnić się od ilości jednostek odczytanych. Przykłady: termin montażu urządzeń odbiegał od terminu montażu pierwotnego całej nieruchomości, w trakcie okresu rozliczeniowego dokonano wymiany grzejników.

Wbrew pozorom nie jest to średnia arytmetyczna wyników odczytów w danym lokalu. Przy wyliczeniu średniego zużycia musimy wziąć pod uwagę również wielkości grzejników. Średnie zużycie w lokalu jest to iloraz sumy jednostek zużycia (jednostka zużycia=odczyt * UF) grzejników odczytanych przez sumę ich współczynników UF.

Szczegółowe zasady rozliczania kosztów stałych oraz kosztów wspólnych mieszkań określa odpowiedni wewnętrzny regulamin, uchwalany przez Zarządcę budynku (Spółdzielnię Mieszkaniową, Wspólnotę Mieszkaniową). Z uwagi na fakt, że naliczane przez dostawcę ciepła koszty stałe (jak np. opłata za moc zamówioną, abonament), nie mają bezpośredniego związku z ilością dostarczonej do budynku energii, są one dzielone między wszystkie mieszkania solidarnie według kryterium powierzchniowego.

W podobny sposób rozlicza się koszty ciepła wykorzystanego do ogrzewania pomieszczeń wspólnego użytku (klatki schodowe, piwnice, suszarnie itp.), a także ciepła oddawanego przez te elementy instalacji grzewczej budynku, na których z przyczyn technicznych nie jest możliwy montaż podzielników (wszystkie piony i poziomy grzewcze, tzw. „flaszki”, „gałązki”).

Na podstawie faktur wystawionych przez dostawcę (elektrociepłownię), określane są koszty zużycia energii c.o. budynku w danym okresie rozliczeniowym. Jednocześnie, w oparciu o wyniki odczytów wskazań podzielników z wszystkich mieszkań, oblicza się sumę obliczeniowych jednostek zużycia.

Dzieląc koszty zużycia c.o. budynku przez uzyskaną w nim łączną liczbę obliczeniowych jednostek zużycia, otrzymujemy kwotę jednostkową PLN przypadającą na każdą jednostkę.

Użytkownik ponosi koszty zużycia c.o., dokładnie odpowiadające liczbie obliczeniowych jednostek zużycia zarejestrowanych w jego mieszkaniu i przemnożonych przez kwotę jednostkową.

Tak. Zgodnie z obowiązującymi przepisami Ustawy „Prawo Energetyczne”, w indywidualnych rozliczeniach kosztów zużycia c.o. są stosowane tzw. wyrównawcze współczynniki zużycia ciepła (LAF).

Mają one na celu skompensowanie większego zapotrzebowania na ciepło tych mieszkań, które posiadają mniej korzystne położenie w bryle budynku, np. lokali narożnych, parterowych czy na ostatnim piętrze. Wskazania podzielników zarejestrowane w takich mieszkaniach przelicza się przez odpowiednio niższe wartości współczynników LAF, a uzyskana w ten sposób redukcja wyników pomiaru zużycia ciepła może wynosić nawet do kilkudziesięciu procent.

Najistotniejsza zmiana dotyczy rozliczania kosztów zmiennych zakupu ciepła do budynku. Po zamontowaniu podzielników nie są już one dzielone jak wcześniej, tj. na podstawie powierzchni mieszkań, ale odpowiednio według zarejestrowanych w nich wskazań zużycia ciepła.

Dzięki temu, że wysokość tych wskazań wynika ze zmierzonej temperatury opomiarowanych grzejników, mieszkańcy mogą realnie decydować o wielkości ponoszonych przez siebie kosztów. Natomiast tylko opłaty stałe oraz koszty wspólne c.o. budynku (związane np. z ogrzewaniem klatek schodowych, ilością ciepła oddawanego przez piony), będą nadal podlegać rozliczeniu według kryterium powierzchniowego.

Przy takim rozliczeniu użytkownicy nie mają praktycznie żadnego wpływu na końcową wielkość swojego rachunku. Ewentualne oszczędności w zużyciu ciepła nie powodują automatycznego obniżenia ponoszonych przez dane mieszkanie opłat. Ponieważ nie ma indywidualnego pomiaru, nie można określić o ile dokładnie powinny zmniejszyć się koszty c.o.  i odwrotnie. Wszelkie straty ciepła czy też zwiększone koszty, wynikające z niegospodarnych i nieracjonalnych zachowań niektórych użytkowników, nie obciążają tylko ich, ale wszystkich mieszkańców budynku.

Podsumowując, zarówno potencjalne oszczędności, jak i wszelkie nieuzasadnione wysokie zużycia ciepła nie są przypisywane do konkretnych użytkowników, tylko dzielone między wszystkie mieszkania w budynku. Z tego powodu każdy z mieszkańców musi ponosić koszty generowane przez tych użytkowników, którzy zużywają ciepła zdecydowanie więcej od innych, nie mogąc w pełni korzystać z zaoszczędzonych przez siebie środków.

Brak urządzeń służących do indywidualnego pomiaru zużycia ciepła oznacza, że ponoszone przez użytkowników opłaty za centralne ogrzewanie nie mają bezpośredniego związku z ilością faktycznie wykorzystanych przez nich zasobów.

W tej sytuacji znane są tylko i wyłącznie koszty ogrzewania całego budynku, które zwykle rozdziela się między mieszkania proporcjonalnie do ich powierzchni. Zatem wszyscy użytkownicy w przeliczeniu na 1m2 powierzchni swojego mieszkania płacą dokładnie tyle samo, bez względu na to, ile tak naprawdę zużyli ciepła.

Wszelkie awarie lub zmiany grzejników należy zgłaszać do administracji. Nasza firma wykonuje usługę serwisową na zlecenie administratora budynku.

Wszystkie urządzenia ista Polska Sp. z o.o. zintegrowane w systemie radiowym są zgodne z wymaganiami  unijnej dyrektywy radiowej RED. Każde nasze urządzenie posiada znak CE, co oznacza, że zostało przebadane pod kątem spełnienia wymagań tej dyrektywy.

W przypadku stosowanego w podzielnikach firmy ista Polska Sp. z o.o. radiowego systemu odczytów symphonic 3, natężenie pola elektromagnetycznego jak również wielkość indukcji posiada wartości stokrotnie mniejsze od tych, wymaganych przez obowiązujące przepisy. W porównaniu z innymi powszechnie używanymi systemami komunikacji opartymi na technice radiowej, promieniowanie elektromagnetyczne systemu symphonic 3 należy zakwalifikować jako niezwykle niskie (kilkaset razy mniejsze niż w przypadku telefonów komórkowych).